เจ้าหญิงเม็ดทรายกับเจ้าชายสายฝน - เจ้าหญิงเม็ดทรายกับเจ้าชายสายฝน นิยาย เจ้าหญิงเม็ดทรายกับเจ้าชายสายฝน : Dek-D.com - Writer

    เจ้าหญิงเม็ดทรายกับเจ้าชายสายฝน

    เธอ เจ้าหญิงเม็ดทรายที่จิตใจหมองหม่น กับ เขาเจ้าชายสายฝนที่ร้องไห้กับสายฝนของคนเหงา

    ผู้เข้าชมรวม

    514

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    514

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  29 พ.ย. 52 / 11:36 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
                                          เจ้าหญิงเม็ดทรายกับเจ้าชายสายฝน
                     ท่ามกลางสายฝนที่โหมกระหนํ่าอย่างบ้าคลั่งเหมือนทะเลเดือด  เขาคนนั้นยังคงเงยหน้าเข้าหาสายฝนอย่างไม่เกรงกลัว  สายฝนที่ไหลรวมกับหยาดนํ้าตาของเขาคนนั้นยังคงไหลไปไม่หยุด  เธอยังคงเฝ้ามองเขาอยู่อย่างเงียบ ๆ
    ข้างๆ เสาต้นใหญ่ของโรงเรียนอยู่นาน  คนคนนั้นคือนํ้าหรือสุชลเพื่อนชายในห้องที่ฝนเรียนอยู่  ฝนแอบชอบเขาคนนี้มานาน  นํ้าเป็นคนเงียบ ๆเป็นส่วนตัวเอาเสียมาก   บ่อยครั้งที่เธอเห็นนํ้ามายืนท่ามกลางสายฝนทุกครั้ง  ไม่รู้ว่าจะยืนไปทำไม  หรือเขาคงชอบสายฝนมั้ง   สักพักหนึ่งสายฝนเริ่มซาลง  นํ้าก้มหน้าลงทั้งๆ ที่เสื้อผ้าเปียกปอน โชกไปด้วยนํ้าฝน
    แล้วค่อย ๆ เดินออกนอกประตูรั้วโรงเรียนอย่างช้า ๆ  หายไปพร้อมกับสายฝนที่ซาลง  ฝนค่อย ๆ เดินออกมาจากเสาต้าใหญ่ที่หลบตัวอยู่นาน  พร้อมทั้งถอนหายใจอย่างโล่งอกไปที  แล้วค่อย ๆ เดินตามหลังนํ้าที่เดินออกห่างไปไกลแล้ว
                     .....................................................................................................................................................
                    เช้านี้ฝนตื่นอย่างงัวเงีย  เธอตื่นสายและรีบเดินไปโรงเรียน   ข้างหน้าเธอเห็นนํ้าเดินอยู่อย่างเงียบคนเดดียว  เธอจึงรวบรวมความกล้าเข้าไปเดินข้าง ๆ นํ้าอย่างกล้าครึงไม่กล้าครึ่ง  เอาหล่ะวันนี้ขอเธอเดินข้างๆ  นํ้าก็พอ  ถึงเขาจะไม่รู้ว่าเธอคอยอยู่เคียงข้าง  ภาพความทรงจำทั้งหมดหวนคืนมา
                    ภาพเธอถูกนักเรียนชายรุมโทรม  แแต่นํ้าเข้ามาช่วยเธอ  พวกนั้นชักปืนขึ้นมาขู่นํ้า  แต่เธอเข้าไปขวางทำให้ถูกยิงเกือบ  10  กว่านัด  ตายอย่างน่าสลดใจ   พวกนั้นหนีไปเพราะกลัวติดคุก  นํ้าคิดว่าเป็นความผิดของตัวเองที่ทำให้เธอตายและเขาก้รู้สึกผิดจึงตีตัวออกห่างจากเพื่อนทุกคนเพราะไม่อยากให้ใครเดือดร้อน   ฝนตายไปแล้วแต่เธออยากให้นํ้าเลิกรู้สึกผิดต่อเธอเสียที่   เธอได้แต่เฝ้ามองนํ้าร้องไห้กับสายฝนทุกที่ที่เธอเห็น...............ถึงแม้เขาจะไม่เห็นเธอก็ตาม มมม 
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×